Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w Savatthi w
Gaju Jeta w Parku Anathapindiki. Tam odezwał się do mnichów tak:
„Mnisi”. „Czcigodny panie” odpowiedzieli mnisi. Zrealizowany rzekł to:
Mnisi, żeby jakiś mnich który nie jest wolny od pięciu dzikości w sercu
i który nie pozbył się pięciu kajdan z serca, by doszedł do wzrostu i
rozwoju i wypełnienia w Dhammie i Dyscyplinie – to niemożliwe.
Od jakich pięciu dzikości w sercu się nie uwolnił? Tu mnisi, mnich
wątpi, jest niepewny, niezdecydowany i nieprzekonany co do Mistrza. Gdy
tak jest, jego serce nie skłania się ku wysiłkowi, poświęceniu,
zachowaniu i kontroli. Gdy tak jest, nie jest on wolny od pierwszej
dzikości w sercu.
I znów mnich wątpi, jest niepewny,
niezdecydowany i nieprzekonany co do Dhammy. Gdy tak jest, jego serce
nie skłania się ku wysiłkowi, poświęceniu, zachowaniu i kontroli. Gdy
tak jest, nie jest on wolny od drugiej dzikości w sercu.
I znów
mnich wątpi, jest niepewny, niezdecydowany i nieprzekonany co do
Zgromadzenia. Gdy tak jest, jego serce nie skłania się ku wysiłkowi,
poświęceniu, zachowaniu i kontroli. Gdy tak jest, nie jest on wolny od
trzeciej dzikości w sercu.
I znów mnich wątpi, jest niepewny,
niezdecydowany i nieprzekonany co do treningu. Gdy tak jest, jego serce
nie skłania się ku wysiłkowi, poświęceniu, zachowaniu i kontroli. Gdy
tak jest, nie jest on wolny od czwartej dzikości w sercu.
I
znów mnich jest rozgniewany na swoich kolegów w świętym życiu, obrażony i
gruboskórny wobec nich. Gdy tak jest, jego serce nie skłania się ku
wysiłkowi, poświęceniu, zachowaniu i kontroli. Gdy tak jest, nie jest on
wolny od piątej dzikości w sercu.
Jakie jest pięć kajdan w
sercu których się nie pozbył? Tu mnich nie jest bez pożądania czy
entuzjazmu czy miłości czy pragnienia czy gorączki czy pożądliwości
zmysłowych przyjemności. Gdy tak jest jego serce nie skłania się ku
wysiłkowi, poświęceniu, zachowaniu i kontroli. Gdy tak jest, nie jest on
wolny od pierwszych kajdan w sercu.
I znów mnich nie jest bez
pożądania czy entuzjazmu czy miłości czy pragnienia czy gorączki czy
pożądliwości ciała. Gdy tak jest jego serce nie skłania się ku
wysiłkowi, poświęceniu, zachowaniu i kontroli. Gdy tak jest, nie jest on
wolny od drugich kajdan w sercu.
I znów mnich nie jest bez
pożądania czy entuzjazmu czy miłości czy pragnienia czy gorączki czy
pożądliwości materialnych form. Gdy tak jest jego serce nie skłania się
ku wysiłkowi, poświęceniu, zachowaniu i kontroli. Gdy tak jest, nie jest
on wolny od trzecich kajdan w sercu.
I znów po zjedzeniu i
zapełnieniu żołądka mnich trwa ciesząc się tak długo jak ma na to
ochotę, przyjemnością drzemki, przyjemnością drzemania. Gdy tak jest
jego serce nie skłania się ku wysiłkowi, poświęceniu, zachowaniu i
kontroli. Gdy tak jest, nie jest on wolny od czwartych kajdan w sercu.
I znów, mnich żyje święte życie aspirując do (odrodzenia się) w jakimś
rzędzie bogów w ten sposób: „Przez tą cnotę, te obowiązki, te reguły czy
to święte życie, stanę się (wielkim) bogiem lub jakimś (mniejszym)
bogiem”. Gdy tak jest jego serce nie skłania się ku wysiłkowi,
poświęceniu, zachowaniu i kontroli. Gdy tak jest, nie jest on wolny od
piątych kajdan w sercu.
By jakiś mnich, który nie porzucił
tych pięciu dzikości w sercu i nie pozbył się tych pięciu kajdan z serca
doszedł do wzrostu i rozwoju i wypełnienia w Dhammie i Dyscyplinie – to
niemożliwe. M 16
